Wiersz

Sirith

Popełninony z Alimandą vel Bellą vel Ciszą

Po lochach ciemnych i wilgotnych
Szwęda się Severus samotny...
Ukoić chce żal w swej duszy
Której żadne cierpienie nie ruszy...
Zżera go od środka
I nagle spotyka kotka
Jest rudy, do persa podobny
I ogon ma bardzo ozdobny
więc bierze go na ręce
A kotek mruczy w podzięce
Naleje mu Sever mleka
I da mu plasterek serka
Tym czasem w Gryffindorze
Hermiona zasnąć nie może
Bo Krzywołapek gdzieś poszedł
I ukradł jej książkę nieboże!
Od eliksirów była
Hermi pracy domowej nie odrobiła
Więc iść musiała za tropem
Kierowała się ciemnym lochem
Znalazła włosy - O rany,
Krzywołap został porwany!
Biegnie i płacze zmartwiona
I wpada w Seva ramiona
A nauczyciel zdziwiony
Staje piorunem rażony
I punkty odejmuje
A w Hermi aż się gotuje
Wściekła całuje go w usta:
"Niech ma, wredna langusta!"
Severus zszokowany
takim obrotem sprawy
Został z nóg zwalony
Podnosi się zgorszony
Spojżał spod oka na Mionę
I owinął ją ciasnym kokonem
Dziewczyna zadowolona,
Że ON trzyma ją w ramionach
Mruknęła do ucha mu cicho
A Seva wzięło licho
Że ich Albus może zobaczyć
I ze szkoły wykopać go raczy
Szybciutko się zebrali
Do komnat Seva pognali
Severus Hermi rozbiera
I nagle do jego uszu dociera
Krzyk Harrego Pottera
"Hermi! Co to i po co?"
Hermiona i Sever dygocą
"Ja w to nie wierze!"
"Jak możesz kochać się z nietoperzem!"
Harry zszokowany mdleje pod ścianą
Sev przytula ukochaną
I szepcze jej cicho do ucha
"Może wyzionie ducha?"
Hermi na to spokojnie:
"Nie ważne. Pamiętaj o mnie"

THE END

Tedtard7

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

[link widoczny dla zalogowanych]